Fyrir ykkur sem eruð komin með leið á tónlistinni á tölvunni ykkar og vantar góða lærdómsmúsík mæli ég með þessu hér

Annars er Woody Allen kvöld í kvöld á Nordlandsgade og Echo and the Bunnymen tónleikar á morgun. En þangað til ætla ég að liggja Brennivíninu, sem Marta systir færði bróður sínum í heimsókn sinni um daginn, og lesa Macroeconimics.

Svo er ég búinn að staðsetja eitt hóruhús á Istedgade. Maður efaðist sosum aldrei um tilvist þeirra en var ekki viss hvar þau væru nákvæmlega. Fullt af sætum stelpum. Kemur nefninlega svolítið á óvart hversu fallegar þær eru. Væri samt ekki til í að vera á eftir 300 punda Grænlendingnum sem koma þaðan út um daginn. Mjög sorglegt allt saman.

Ég stóð mig að því um daginn við að reyna að líta út fyrir að vera "harður gaur" þegar ég var á heimleið seint um kvöld. Allavega ekki að vera pulsulegur eða ríkmannlegur. Ef ég kem heim með strætó, sem gerist oft, þarf ég að fara í gegnum Höfuðbanann og þaðan upp Istedgade. Þá er yfirleitt fullt af fólki á ferðinni sem kann vel við myrkrið. Ég setti meðvitað upp hettuna á peysunni minni í fyrrakvöld þegar ég var í framangreindum sporum. Svo líður mér betur með skegg en án. Eins er stemmning eða einhver "fílingur" í því að vera að hlusta á skemmtilega músík. Um daginn var ég með 36 chambers í eyrunum og geta göngugarpar Istedgade bara talið sig heppna að ég hafi ekki lamið þá.

Svo kem ég bara heim um jólin fúlskeggjaður í Wu-Tang leðurblússu að hætti Robba og seinna Hrings, nýbúinn að vera með geðveik dólgslæti um borð