Það er svolítið skrítið að koma aftur til Reykjavíkur. Það tekur mig nokkra daga að komast í gírinn og rifja upp samskiptatæknina sem hér þrífst.

Á ég að heilsa þessum eða bara nikka hann eða á ég að byrja að spjalla? Þetta eru spurningar sem ég spyr mig að er ég geng um götur borgarinnar. Ég nefninlega hvorki heilsa né nikka sumt fólk sem ég hef talað við áður og það ekki mér. Líklega er mikið af þessu fólki fólk sem ég hef hitt á barnum. Kannski finnst sumum ég ekki nógu kúl til að spjalla við í Austurstrætinu. Kannski er þetta bara eitthvað sem hefur alltaf viðgengist hér. Ég meina, væri maður ekki bara heilsandi allann liðlangan daginn hinum og þessum ef maður ætlaði að heilsa öllum sem maður hefur spjallað við einhvern tíma, eða verið með í skóla einhvern tíma? Kannski er fullt af fólki sem ég er búinn að gleyma að ég talaði við á Grand Rokk í hitteðfyrra eða var með í bekk í Vesturbæjarskóla.

Er nefninlega farinn að venjast því að strunsa áfram starandi á gangstéttina fyrir neðan mig og eiga ekki von á að hitta neinn sem ég þekki.

Ég er búinn að vera eitthvað taugaveiklaður frá því ég kom heim vegna þessa en það fer að lagast.